Mijn eerste praktijkexamen voor yoga kwam steeds dichterbij. Maar toen gingen de scholen dicht en werd mijn examen verschoven naar juni. De vraag is natuurlijk of het tegen die tijd wel doorgaat. Eén ding weet ik zeker. Ik kan zelf niets aan de situatie veranderen. Hiermee is deze tijd voor mij – en ik neem aan voor ons allemaal – één grote les in loslaten.
Aan het eind van de vorige eeuw kwam ik aanraking met lessen op cassette bandjes van Dick de Ruiter. Het was mijn eerste kennismaking met ademen, meditatie en NLP. Er is één zinnetje wat mij daarvan altijd is bijgebleven. Het was het meest simpele zinnetje dat ik ooit hoorde: “Wat is, is”. Voor mij was dat wereldschokkend. Tot dan toe dacht ik dat ik de hele wereld naar mijn hand kon zetten. Ik had altijd overal controle en zeggenschap over. Totdat ik een keer goed ziek was en ik merkte dat dingen je soms overkomen. Ik leerde dingen los te laten die je niet kunt veranderen. Het scheelde mij een hoge bloedruk. Toen maar ook nu – in deze tijden van Corona – geldt deze les nog steeds. Wat is, is.
Een vriendin van mij zei het laatst op een andere manier ook treffend: “Zo zijn de kaarten geschud”. Op dit moment zijn de kaarten zo geschud dat we ons allemaal hebben teruggetrokken in onze huizen. We bezoeken elkaar niet. Mijn vader komt daardoor niet, zoals normaal gebruikelijk, in het weekend een avond bij ons eten. Dat is balen. Zeker voor hem, omdat hij sinds het overlijden van mijn moeder, alleen thuis is. Bovendien mag hij niet tennissen en is er geen sport om te kijken. Ik zou het graag voor hem oplossen. Maar dat kan niet. Het hoeft ook niet. Hij kan het prima zelf regelen. Ook dat is loslaten. Wat is, is.
We hebben geluk dat mijn vader met moderne communicatiemiddelen om kan gaan. Hij wel. Maar sommige (jonge) mensen verfoeien deze middelen en gebruiken ze dus niet. Ik begrijp dat niet. Mijn neiging is dan om die mensen te proberen te overtuigen. Volkomen nutteloos. Wie ben ik om dit te doen? Loslaten is het devies. Ze zullen nu het gemis vanzelf gaan merken. Of niet. Maar ook hier geldt, wat is, is.
De huidige tijd maakt veel los. Hartverwarmende initiatieven. Mensen die op een nare manier geld proberen te verdienen. Bij mij maakt dat vele emoties los. Liefde. Boosheid. Verdriet. Geluk. Het hele scala van emoties komt aan mij voorbij. Het valt niet te sturen en het maakt niet uit. Ze zijn er en zijn allemaal even waardevol. Wat is, is.
Mij lukt het zeker niet altijd om te laten wat is. Elke keer als ik opmerk dat ik niet in het nu leef, schrik ik even. Soms ben ik dan boos op mijzelf. Soms moet ik om mijzelf glimlachen en soms aanvaard ik dat ik ook maar een mens ben. Ik ben in ieder geval blij dat het soms wel lukt om in het nu te zijn. Niet altijd even succesvol, maar ik blijf het steeds opnieuw proberen. Deze dag. Dit uur. Deze minuut. Nu. Wat is, is.
Ik ben Jan Monster, o.a. blogger en coach bij Wat zegt Jan. Wil je verder praten over dit blog, dan kan je hier contact met me opnemen. Wil jij mijn zoektocht naar mijzelf niet missen, volg dan de Wat zegt Jan-pagina’s op Instagram, Facebook, LinkedIn, Twitter en WordPress.com.