Daar word ik zo moe van
Ook al word ik moe van wat ik doe, ik zal toch steeds weer door moeten gaan.
Ook al word ik moe van wat ik doe, ik zal toch steeds weer door moeten gaan.
Het is niet fijn om pijn te voelen, maar niets voelen is nog pijnlijker.
Bij de gevolgen van ongeluk uit het verleden kan ik boosheid of verdriet voelen, terwijl als ik echt alleen maar in het hier en nu aanwezig ben dan voel ik mij eigenlijk altijd gelukkig.
Als ik ben als een kaars die langzaam opbrandt, dan hoop ik dat ik de wereld om mij heen mag verwarmen met mijn gedachten, woorden en acties.
Je kan zeggen wat je wilt. Ik kan zeggen wat ik wil. Laat ik je niet verwarren.
Op de eeuwigheid stellen wij allen niets voor, maar doet dat er toe? Moet iets of iemand er überhaupt toe doen?
Het zinnetje “wat is, is” is belangrijk in mijn leven. Het staat voor loslaten. Loslaten van controle over anderen, emoties en nog veel meer. Wie weet is het ook iets voor jou.
Soms is een laag (make-up) nodig om jezelf beter te voelen of jezelf te “beschermen”. Maar als de laag onnodig is, pel hem af en laat jouw pure zelf zien.
Ik hoor mensen deze donkere dagen zeggen dat ze het zo gezellig vinden met al die lichtjes. Misschien kan die feestverlichting ook mijn innerlijk vuur aanwakkeren.
Het fijne van een eerste keer is dat het maar één keer voorkomt. Ik ben dankbaar dat er voor alles een eerste keer is en dat het de basis is voor meer.
“Foto’s van mijzelf die ik destijds afschuwelijk vond, maken mij nu blij.”, dacht ik bij het zien van mijn nieuwste profielfoto.
Soms weet ik iets niet. Een grap lijkt dan niet altijd het beste antwoord.