Mijn leven staat en stond op zijn kop. Dat geldt niet alleen voor mij, maar ik denk voor veel mensen. Op persoonlijk vlak was mijn vrouw vorig jaar ziek en overleed mijn moeder dit voorjaar. Op zakelijk gebied gaf mijn team aan zelfstandiger te willen werken en gingen we over op het nieuwe werken, waarbij je als manager nieuwe werkvormen moet vinden. En dan op sociaal gebied. Tsja, wat valt daar nog over te zeggen? De ene ramp na de andere, het geweld van personen, organisaties en naties is niet te missen. Je zou er angstig van worden. Maar wil ik dat wel? Mag van mij de angst bij mij regeren? Of bij “mijn” bedrijf? Of bij “mijn” regering? Of bij “mijn” mede-burgers? Ja, dat mag. Althans, tot op zekere hoogte. Er was namelijk ooit iemand die tegen mij zei:

“Als je dan die angst hebt, heb hem dan ook gewoon”

Wat ik toen leerde was dat door mijn angst gewoon te aanvaarden en mee te nemen in mijn gedrag, mijn angst afnam. Ik had hem in de ogen gekeken en het was gewoon een gedachte geworden die mij hielp. Want:

“Als je angst voelt, dan zou er zo maar eens een goede reden voor kunnen zijn”

Dus vertrouw dat gevoel van angst. We weten allemaal dat het goed is om angstig te zijn als je op de rand van een gebouw staat. Als het goed is drijft je angst je er dan toe om een stapje terug te doen. Natuurlijk is het ook verstandig om je angst te volgen en weg te duiken als er een auto op je afgereden komt, terwijl die van geen wijken weet. Dus vertrouw er op.

Alleen het lastige van angst is, dat het je ook kan remmen op momenten dat je gewoon onzeker bent of dat je niet weet hoe je met iets om moet gaan. Bijvoorbeeld: voor het eerst in een vreemd land een onbekend gerecht eten. Maar hoe helpt angst je dan? Als iedereen om je heen het gerecht gewoon eet en er niet ziek van wordt, dan kan het jou misschien niet lekker smaken, maar echt bedreigend hoeft het niet te zijn. Dus: “Je mag best even aarzelen en angstig zijn, maar blijf reëel”.

Hoe erg en hoe bedreigend kan dat wat je tegenkomt nu echt zijn? Dat geldt voor mij persoonlijk, maar zeker ook zakelijk en ik vermoed dat het op grotere schaal ook zo is. Vertrouw op je intuïtie en toets tegelijkertijd of je hem kan vertrouwen.

Het is goed om te vertrouwen op je innerlijk weten, op je angst, het helpt je in veel situaties. Alleen soms ga je te ver en overtrek je de gevolgen die je denkt dat er kunnen zijn. Dus ja. Neem je angst serieus. Dat doen we al sinds de oertijd. Het heeft ons doen overleven. Alleen laat je gezond verstand ook zo nu en dan ingrijpen. Vandaar de titel van dit blog:

“Van mij mag de angst gewoon MEE-regeren”

Maar meer dan mee-regeren ook niet. Het mag niet onze leidraad worden, want dat verlamt ons alleen maar. En dat wens ik mijzelf en de wereld niet toe. Succes met het vinden van de balans tussen het serieus nemen van je angsten en luisteren naar je gezond verstand.

Tot slot. Deze update zijn gedachten die mij helpen in mijn leven. Bedankt voor het lezen en heb geen angst om dit te “liken”, te delen en om te reageren. Ik lees graag hoe jullie met jullie angst omgaan.

Wil je mijn posts niet missen, dan kan je me ook volgen op Twitter via @watzegtjan. Tot een volgende keer!

Jan Monster