Ja, ik weet het heus wel. Ik heb het al eerder beschreven in blogs. Wees geduldig. Wees tevreden. Ontspan. Hou van jezelf. Laat los. Na al deze tips aan mijzelf, heb ik er toch nog één. Ik mag ook nog eens zacht voor mijzelf zijn.

Hoe komt het toch dat ik zo hard voor mijzelf ben? Eén voorbeeld van gevleugelde zinnen van mijn moeder was: “Je bent toch niet van suiker gemaakt? Je smelt niet van een beetje regen!”. En hup, ik moest toch fietsen door de regen. Voor de duidelijkheid, het feit dat ik hard ben voor mij zelf is niet de schuld van iemand. Alleen de omgeving waarin ik opgroeide vond het normaal dat je doorzette. Voordat je toegaf dat iets pijn deed, te zwaar was, te moeilijk was, had je er eerst zelf alles aan gedaan. Ik besloot vanuit mijzelf dit in mijn verdere leven ook zo te blijven doen.

Het lijkt mij ook goed dat je eerst zelf je best doet. Dat je niet gelijk het “werk” bij anderen neerlegt. Alleen als jij hebt gedaan wat je kon, dan is het tijd om te stoppen. Dan is het tijd om hulp in te roepen of te zoeken naar alternatieven. Ook dit is het bewaken van jouw grens. Maar dan moet je die hulp wel ook echt inroepen.

Dit is niet alleen van toepassing op een thuis- of werkomgeving, maar overal. Dus ook op de yoga-mat, Daar merk je het soms zelfs nog directer. Door een houding te forceren. Door door te gaan waar je jouw grens voelt, kan je jezelf blesseren. Dit jaar heb ik niet zo zeer met één oefening mezelf bezeerd, maar door onvoldoende rust te nemen. Door door te gaan, waar even stoppen op zijn plaats was. Maar het stemmetje in mijn hoofd zei “kom op, sinds wanneer zijn wij te moe om nog even door te gaan?”

Ik heb al eens eerder verteld dat ik vaak mijn benen moet buigen om een bepaalde houding bij yoga te kunnen uitvoeren. Ik heb mijzelf inmiddels aangeleerd dat dit mag. En ook dat dit mag van mijzelf. Ik kwam er deze week achter dat pijn – in het algemeen, maar bij yoga in het bijzonder – je zelfs tegenwerkt. Als voorbeeld, stap eens met jouw blote voeten op een legoblokje en voel wat jouw voet doet. Voel wat jouw been doet. Alles krimpt ineen. Alles trekt zich terug. Dat doet jouw lichaam dus ook bij pijn in een yoga-houding. Door pijn word je gespannen en daar worden houdingen niet beter van.

Misschien is het dus zelfs andersom. Door geen pijn, door gemak, krijg je in plaats van spanning, ontspanning. Vaak lukt meer als jij ontspannen bent. Stel nou dat er toch niet meer lukt als jij je ontspant, dan heb je het tijdens het proberen leuk gehad. Het makkelijk gehad. En ook dat mag gewoon.

Ik ben Jan Monster, o.a. blogger bij Wat zegt Jan. In mijn blogs ben ik open en zoek ik de balans. Ze zijn o.a. geïnspireerd door mijn reis tot yogaleraar. Wil jij mijn zoektocht niet missen, volg dan de Wat zegt Jan-pagina’s op Instagram, Facebook, LinkedIn, Twitter en WordPress.com, Wil je een keer samen met mij kijken hoe jij zachtheid bij jezelf kan toepassen, dan kan je hier contact met me opnemen.