Thich Nhát Hanh zegt in de film “Walk with me” dat je het leven met een wolk kunt vergelijken. Hij maakt deze vergelijking naar aanleiding van een vraag van een meisje. Zij vertelt verdrietig te zijn door de dood van haar hondje. De film laat niet zien of het meisje zijn verhaal begrijpt. Ik weet in ieder geval dat ik het antwoord niet gelijk kan vatten. In dit blog wil ik verkennen wat ik met zijn verhaal kan.

“Alles transformeert van het één in het ander”

Laat ik eerst in mijn eigen woorden zijn antwoord vertellen. Als er een wolk aan de hemel staat, dan vraag jij je niet af waar hij vandaan komt. Als de wolk verdwijnt dan ben je niet verdrietig. De wolk is namelijk regen geworden. De regen vangen wij op om daarmee thee te maken. De wolk is er dus nog steeds, alleen is de wolk er nu in de vorm van een kop thee.

“Je komt ergens vandaan en je gaat ergens naar toe”

Dit verhaal is bijna een mooi sprookje. Als je het letterlijk neemt, dan word je na de dood weer onderdeel van iets anders. Dat is voor mij -en misschien ook voor het meisje– een troostrijke gedachte. Maar als je er verder over nadenkt, kan je je afvragen wat de wolk was voor zijn geboorte. De wolk was onderdeel van de oceaan. De zon en wind lieten het water van de oceaan verdampen, clusteren en zich omvormen tot een wolk. Ook een mooie gedachte.

“Kan ik mijzelf toestaan te geloven”

Toen ik dit in de film zag, schoten mijn ogen vol. Ik kreeg ook een knoop in mijn maag. Zou deze simpele vergelijking van het leven met een wolk waar kunnen zijn? Als het waar is, waarom zou ik mij druk maken over de dood of waar ik vandaan kom? Wat moet ik, na dit gehoord te hebben, met mijn leven? Mijn vaste waarden worden omver gegooid. Mijn geloof-systeem staat op zijn kop. Zeker, ik heb geen zekerheid dat dit waar is. Alleen voelt dit verhaal goed, voelt waar. Hierdoor valt veel op zijn plaats. Nou moet ik alleen mijzelf nog toestaan deze transformatie door te gaan.

“Mijn gedachten zijn als een wolk die voorbij drijft”

Als ik op mijn yoga mat lig tijdens een geleide meditatie wordt regelmatig gezegd dat je jouw gedachten als een wolk aan je voorbij moet laten trekken. Misschien is het verhaal van Thich Nhát Hanh niet meer dan zo’n wolk die voorbij trekt. Dat zou zo maar kunnen. Voorlopig ga ik hier een tijdje op kauwen en blijf ik even op dit wolkje zitten. Wie weet duurt het voort en wie weet is dit zo voorbij. Ik ga het meemaken. Voorlopig troost ik mijzelf met de gedachte dat het leven als een wolk is.

Ik ben benieuwd wat jij van dit verhaal vindt, dus laat het mij even weten door te reageren op dit blog. Natuurlijk kunnen we, als jij dat wilt, er ook een keer samen over filosoferen, aarzel dan niet om contact met mij op te nemen. Ik ga graag het gesprek aan.

Jan Monster

Jan Monster is o.a. blogger en coach bij Wat zegt Jan. Hij is in zijn blogs open, direct en evenwichtig, waarmee hij probeert zijn lezers te laten onderzoeken wie ze zijn en wat ze willen veranderen. Wil jij zijn gedachten niet missen volg dan de “Wat zegt Jan” pagina’s op WordPress.com, LinkedIn, Twitter en Instagram.