Laat ik gewoontes die bij mij passen behouden en voor de andere nieuwe ontwikkelen. (Beeld WatZegtJan)

Als ik ergens een schaaltje met M&M’s zie staan, kan ik daar niet van afblijven. En als het er nou bij één bleef zou dat nog niet zo erg zijn, maar het lijkt wel of dat schaaltje leeg moet. Het is niet goed voor een mens om te veel te snoepen en zeker niet voor iemand zoals ik die minder beweegt doordat ik steeds moe ben. Het is verstandig als ik deze slechte gewoonte doorbreek.

Het doorbreken van gewoontes is een lastige zaak. Het is niet raar dat ik niet zomaar kan veranderen. Een belangrijke reden om mijn gewoontes niet te kunnen veranderen is dat de oorsprong van zo’n gewoonte vaak een nuttige was. Nou kan ik zo snel niets bedenken waarom het eten van Treets (want zo oud is deze gewoonte al) nuttig is geweest, maar er is altijd een reden waarom ik doe wat ik doe.

Omdat het meestal nuttig is waarom ik doe wat ik doe, is het slim om mijn gedrag te herhalen. Op één of andere manier word ik beloond voor mijn gedrag waardoor het fijn is om hetzelfde te blijven doen. Door die herhaling van mijn gedrag hoef ik niet elke keer opnieuw na te denken waarom ik doe wat ik doe en dat is wel zo efficiënt en bespaart mij energie.

Nu wordt het voor mij weer duidelijk waarom ik snoep. Zoetigheid geeft mij een warm en troostend gevoel en het is fijn om mijzelf getroost te voelen. Ik voel mij liever goed dan slecht. Dat warme gevoel van snoepen is niet hetzelfde als het gevoel van warmte dat ik kan voelen na de troost van een arm om mij heen. Toch kies ik liever voor dat warme nepgevoel dan het harde, maar echte rotgevoel.

Mijn gewoontes geven mij blijkbaar een goed gevoel, waardoor ik ze maar blijf herhalen, ondanks dat ze niet allemaal goed voor mij zijn. Ik hoop dat jullie mijn gedachten kunnen volgen. Ik hoop dat je ook ziet dat het handig is als ik mijn slechte gewoontes zou doorbreken, maar dat het doorbreken toch lastig voor mij is. Nu zit ik op dit moment in een vreemde situatie, want goede gewoontes blijken opeens slechte gewoontes te zijn. Daardoor is het nog moeilijker geworden om mijn slechte gewoontes te doorbreken.

Zo is daar bijvoorbeeld mijn gewoonte om alles zelf te willen doen. Die gewoonte maakte mij tot een krachtige en zelfstandige man. Maar na mijn dissectie is mijn leven radicaal veranderd. Ik heb nu namelijk de balans en energie van een zeventigplusser en het is dan ook handig dat ik mijn gedrag daarop aan pas. Mijn gewoonte om elke dag 16.000 stappen te lopen was bijvoorbeeld een gezonde gewoonte, maar als ik die nu voortzet, dan maak ik mijzelf onherstelbaar moe, waardoor het nu voor mij een ongezonde gewoonte is geworden.

In een normaal leven wordt een mens langzaam ouder en went zo langzaam aan het nieuwe en lagere energieniveau met de eventuele beperkingen, maar dat is mij helaas niet gegeven. Ik moest van de ene op andere dag omgaan met een nieuwe werkelijkheid. Ik moest mijzelf opnieuw uitvinden en daarbij nieuwe gewoontes ontwikkelen die passen bij mijn “nieuwe” lijf.

Ik moet nu veel aan anderen over laten. Ik moet mijzelf wat meer op de achtergrond begeven. Ik moet meer rusten en dus meer (overdag) slapen. Al deze dingen zijn nu verstandig, maar voor mijn oude lijf waren deze gedragingen tekenen van luiheid of desinteresse en dus niet goed. Het waren vroeger juist goede gewoontes om actief en betrokken te zijn, waar het nu ineens gewoontes zijn die mij schade berokkenen en ik moet deze gewoontes dus nu achterwege gaan laten.

Ik heb dus een uitdaging. Ik vind het al lastig om aantoonbaar slechte gewoontes te doorbreken, omdat die ergens toch goed voor mij voelen. En nu moet ik gewoontes die eerder aantoonbaar goed waren gaan doorbreken. Mijn hoofd en lijf kunnen het bijna niet aan dat het slim is om oude goede gewoontes als onverstandig te zien en er dus mee te stoppen. Maar ik zal wel moeten. Ik moet doen wat nu bij mij past. En als ik herhaal wat nu bij mij past en ik blijf dat stug doen, dan ontstaan er vanzelf nieuwe, goede en passende gewoontes. Althans totdat deze gewoontes ook niet meer passend zijn en dan zal ik weer nieuwe en andere gewoontes moeten gaan ontwikkelen. Volgens mij zit voor mij daar dus de oplossing. Ik moet niet zo zeer proberen gewoontes te doorbreken, ik moet steeds opnieuw proberen om verstandige gewoontes te ontwikkelen die op dat moment helpend voor mij zijn. Laat ik op zoek gaan welke gewoontes passend voor mij zijn en die voortzetten en de gewoontes die niet meer passen langzaam laten verdwijnen. Zo word ik weer een gewoon gewoonte mens, net als ieder ander.

Ik ben Jan Monster, de blogger van Wat zegt Jan. Wil je verder praten over dit blog, dan kan je hier contact met me opnemen. Wil jij mijn zoektocht naar mijzelf niet missen, volg dan de Wat zegt Jan-pagina’s op Instagram, Facebook, LinkedIn, Twitter en WordPress.com.