Het doet pijn dat ik niets voel.

Het doet pijn dat ik niets voel.

Het is niet fijn om pijn te voelen, maar niets voelen is nog pijnlijker.

De dagen worden weer korter en donkerder en ook mijn gevoelens zijn donkerder nu het einde van mijn poliklinische revalidatie nadert. Met dit einde ben ik ook alweer zes maanden verder sinds mijn CVA. Helaas ligt na dit halfjaar ook het grootste en het snelste gedeelte van het natuurlijke herstel achter mij. Naast dit natuurlijke herstel heb ik in die tijd met hard trainen veel bereikt. Ik loop weer en dat gaat ook steeds beter. Mijn arm en hand zijn in beweging gekomen, waarbij de grove motoriek steeds beter gaat. Maar één ding blijft bij dit alles achter. Ik voel praktisch niets aan mijn aangedane kant en dat doet pijn.

Je moet luisteren naar de pijnDat ik geen fysieke pijn voel in mijn hand of voet is best gevaarlijk. Ik kan mijn hand daardoor verbranden tijdens het koken of er is een kans dat ik blijf doorlopen met een wondje aan mijn voet, met alle gevolgen van dien. Het is verstandig om te luisteren naar fysieke pijn, want het lichaam geeft dan immers signalen waar je op moet letten, maar het is ook van groot belang om mentale pijn te zien en te erkennen.

Soms zou ik willen dat ik niet hoefde om te gaan met een gevoel van pijnIk vind het niet leuk om in dit hele herstelproces keer op keer om te moeten gaan met al mijn negatieve gevoelens. Ik zou gevoelens van verdriet of angst graag wegdrukken alsof ze niet bestaan. Ik kan soms heel even denken dat mijn leven een stuk makkelijker zou zijn als ik niet steeds al dit soort gevoelens moest verwerken.

Helaas moet ik de oorzaak van mijn pijn steeds weer recht in de bek kijkenMaar helaas werkt het zo niet. Meer dan vijfentwintig jaar geleden kwam ik er al achter dat ik mijn gezondheid schaadt door mijn gevoelens weg te drukken. Weggedrukte gevoelens hebben de nare eigenschap dat ze weer boven komen. Soms komen ze juist terug op momenten dat je het helemaal niet kan gebruiken en soms komen ze terug in de vorm van een ziekte of aandoening.

Alleen als ik verdoofd ben voel ik nietsIn mijn eerste blog op deze website stelde ik al de vraag of jij ook iets doet om iets anders niet te hoeven voelen. Eten is voor mij een manier om mijzelf en mijn gevoelens te doven. Maar dat verdoofde gevoel heeft mij nog nooit echt geholpen. Juist een gevoel van helderheid maakt dat ik mijn leven aan kan. Het lijkt dan misschien pijnloos om verdoofd door het leven te lopen, maar het maakt het leven ook zielloos.

Een zielloos leven is een ongelukkig levenZielloos is precies ook zoals mijn hand en voet soms aanvoelen. Doordat ik er geen gevoel in heb, lijken ze soms gewoon dood gewicht. En zo doods als mijn hand en voet aanvoelen zo voelt mijn leven gelukkig niet. Ik kan niet anders zeggen dan dat er heel wat negatiefs in mijn leven was dit laatste half jaar, maar ik heb ook gezien hoeveel moois er in het leven is.

Mensen maken mijn leven mooierEn dat moois bestaat voor mij vooral uit mensen. Mijn geliefde, mijn kinderen, hun partners, mijn vader, onze vrienden, mijn collega’s, kennissen, buren, buurtgenoten, zorgprofessionals en zo maar hulpvaardige vreemden. Maar zeker ook ikzelf. Ik ben als herstellend perfectionist de laatste om tevreden te zijn met mijzelf maar in de afgelopen periode ben ik er op teruggeworpen en het was toch niet vervelend om bij mijzelf in de buurt te zijn.

Voel maar wat voor moois het leven te bieden heeftHet zou erg ongezond zijn om geen gevoelens te hebben. Natuurlijk zou mij dan de pijn bespaard blijven, maar ik zou tegelijkertijd ook al die liefde en warmte die ik de afgelopen tijd heb mogen ervaren niet meer kunnen voelen. Ik zou erg graag weer gevoel in heel mijn lijf hebben, maar dat is er niet en zal waarschijnlijk ook niet meer terugkomen. Met het verdriet, de boosheid en de pijn daarover leer ik om te gaan. Ook deze negatieve gevoelens zal ik blijven koesteren omdat ze net zo’n deel van mij zijn als alle positieve en goede delen van mij. Ik ben net een normaal mens met goede en slechte kanten en positieve en negatieve gevoelens. Juist beide kanten maken dat ik blij ben met wie ik ben. Een mens. Een mens met al mijn eigenaardigheden en imperfecties.

Wanneer begeerte, haat en verkeerde opvattingen in ons opkomen zullen deze, als we ze met de juiste oplettendheid omarmen, vroeg of laat hun kracht verliezen – Thich Nhat Hanh (uit ”Het hart van Boeddha’s leer”)

Uit ”Het hart van Boeddha’s leer” van Thich Nhat Hanh

 

Ik ben Jan Monster, o.a. blogger en coach bij Wat zegt Jan. Wil je verder praten over dit blog, dan kan je hier contact met me opnemen. Wil jij mijn zoektocht naar mijzelf niet missen, volg dan de Wat zegt Jan-pagina’s op Instagram, Facebook, LinkedIn, Twitter en WordPress.com.

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.