Een gevleugelde uitspaak is: “Ik leef niet om te werken, maar ik werk om te leven”. Volgens mij is het idee achter dit gezegde dat er meer in het leven is dan werken. Ik kan het daar van harte mee eens zijn als we het hebben over een betaalde baan, maar ik zou er niet aan moeten denken dat ik mijn dagen met niets zou vullen.

Ik weet niet of jullie het herkennen, maar eens in de zoveel tijd komt er op mijn werk de vraag voorbij wat je zou doen als je de jackpot zou winnen. De onderliggende vraag is dan misschien wel, zou je stoppen met dit werk? Ik vind het een stomme vraag om twee redenen. De kans is heel erg klein dat ik de jackpot win, al was het maar omdat ik zelden deelneem. Maar nog belangrijker is dat ik niet weet wie en hoe ik ben nadat ik de prijs heb gewonnen. Ik kan mij er geen voorstelling van maken, dus hoe kan ik dan weten wat ik zal doen?

Verder zit er onder de vraag of ik mijn huidige werk blijf doen vaak eigenlijk de vraag of ik dit werk zou blijven doen als ik het geld niet nodig had. Ook deze vraag vind ik onmogelijk om te beantwoorden omdat dingen nu zijn zoals ze zijn en ik weet niet wat ik zal voelen als de omstandigheden anders zijn.

Tegenwoordig hoor ik vaak zeggen dat je werk je passie moet zijn, want dan voelt werk niet als werk. De gedachte is dat als je passie voor je werk hebt, dan zal jij je werk wel blijven doen ook als je geen geld meer nodig hebt. Ik kan mij dat niet voorstellen. Er zijn zat dingen die ik met veel plezier of passie doe, maar volgens mij verdwijnt een deel van de lol als je datzelfde voor altijd en repeterend moet doen. Voor mij moet er altijd iets nieuws zijn wil ik mij niet gaan vervelen.

Er zijn een aantal dingen die ik “met passie” betaald heb gedaan. Zo was ik als puber DJ en draaide ik plaatjes en mixte ik tapes. Ik kon mijzelf daar helemaal in verliezen, maar zodra ik daar geld voor vroeg hadden mensen verwachtingen en verzoeken, waardoor ik toch deels bij mijn flow en passie wegging. Het is maar een klein voorbeeld, en het gaat misschien wel mank, maar ik denk dat zodra er geld in het spel komt, er bij mij een andere dynamiek ontstaat die voor mij een deel van de lol wegneemt.

Eén ding weet ik wel zeker over de vraag of ik zou stoppen met werken en dat is dat het antwoord daarop nee is. Ik moet er op dit moment niet aan denken dat ik daadwerkelijk niets te doen zou hebben. Ik denk dat ik doodongelukkig zou zijn. Ik vermoed dat ik altijd iets zou blijven doen of gaan vinden om te doen. Maar eerlijk gezegd weet ik ook dit niet zeker. Ook hierover weet ik immers niet hoe ik mij dan zal voelen.

Een van mijn bezigheden de laatste jaren is meditatie, ofwel onbetaald niets doen. Voor mij is het verrassende dat als ik niets doe, althans niet beweeg, mijn geest nog altijd bezig blijft. De geest blijft keer op keer dingen verzinnen waar de geest zich mee bezig kan houden. Het blijft voor mij hard werken om dan keer op keer terug te keren naar het hier en nu en alle gedachten te laten.

Voor mij is elke dag een oefening in het alleen maar zijn. Alles wat ik doe is daarbij een oefening, of het nou betaalde of onbetaalde arbeid is, of het nou iets is dat ik met passie of met verveling doe, ik kan mij in ieder geval constant met deze oefening bezighouden. En als je dit oefenen dus werken noemt, dan kan en zal ik waarschijnlijk mijn hele leven blijven werken.

Uit “How to sit” van Thich Nhat Hanh

Ik ben Jan Monster, o.a. blogger en coach bij Wat zegt Jan. Wil je verder praten over dit blog, dan kan je hier contact met me opnemen. Wil jij mijn zoektocht naar mijzelf niet missen, volg dan de Wat zegt Jan-pagina’s op Instagram, Facebook, LinkedIn, Twitter en WordPress.com.