Soms ben ik aan het fietsen, aan het douchen of yoga aan het doen en is het voorbij voordat ik er erg in heb. Ik ben gearriveerd op de plaats van bestemming. Ik ben schoon. Ik heb alle oefeningen gedaan. Het zijn allemaal handelingen die ik al vaak heb gedaan en ik op routine kan doen. Het komt op mij over dat ik de activiteit gedachteloos doe. Ik kwam er achter dat ik het niet zonder gedachten doe. Nee, het is zelfs het tegendeel.

Ik merk steeds meer op dat als ik zeg dat ik iets gedachteloos doe, dat het niet waar is. Ik doe iets op zo’n moment juist met veel gedachten. Die gedachten schieten alle kanten op. Mijmeren, ergeren, piekeren, dromen en nog veel meer ongestructureerde luchtfietsenrij. Ik ben met mijn gedachten niet bij de handeling, maar juist bij andere zaken. Misschien kan ik het dus beter “aandachtsloos” in plaats van gedachteloos noemen.

Gedachteloos zijn wij mensen eigenlijk nooit. We denken altijd wel en het is nog nuttig ook. Of zoals Nico Tydeman in “Zitten, de praktijk van Zen” het verwoordt: “Denken is proberen te begrijpen, dat is greep proberen te krijgen op jezelf, de dingen en de anderen. Dat is negatief noch positief. Het is een fundamenteel instrument van het menszijn.” Het is niet erg dat ik vol gedachten ben, alleen vind ik het niet zo fijn dat soms dingen voorbij gaan zonder dat ik het door heb doordat mijn denken overal en nergens naar toe gaat.

Tijdens een meditatie draai ik het om. Ik breng mijn aandacht juist heel bewust ergens naar toe. Mijn adem, mijn lichaam of juist naar omgevingsgeluid. Door die focus verstillen mijn gedachten, want daar is op dat moment geen ruimte voor. Maar zodra de aandacht even verslapt komen er weer gedachten. Niet erg, maar wel jammer, want het hebben van die focus maakt dat ik een rust ervaar die ik anders niet heb.

Ik ben maar eens met aandacht dingen gaan doen. Wandelen, fietsen, yoga en douchen zijn de eerste dingen waarbij ik het toepas. Sommige yoga-scholen, noemen dingen met aandacht doen – in het hier en nu zijn – ook yoga. Misschien is dat inderdaad zo. Als het me lukt om met aandacht te wandelen, dan voelt dat in ieder geval niet heel veel anders dan meditatie. Er komt in beide gevallen rust en ruimte.

Ik had al vaker gehoord dat mediteren een groot effect heeft, maar zoveel als dit bij mij losmaakt – en hoe mijn gedrag verandert – had ik nooit verwacht. Ik weet ook niet of het blijvend is of alleen maar een tijdelijke gril, maar bijzonder is het wel. In ieder geval wil ik wel meer met aandacht gaan doen. Vergaderen, TV-kijken, muziek luisteren en misschien zelfs eten. Wie weet wat dat mij allemaal gaat brengen. Tevredenheid? Misschien word ik het op een gegeven moment zat – al die focus. Ik ga het meemaken. Het komt vanzelf, net als een volgende gedachte.

Ik ben Jan Monster, o.a. blogger en coach bij Wat zegt Jan. Wil je verder praten over dit blog, dan kan je hier contact met me opnemen. Wil jij mijn zoektocht naar mijzelf niet missen, volg dan de Wat zegt Jan-pagina’s op Instagram, Facebook, LinkedIn, Twitter en WordPress.com.