Kijk alsjeblieft even naar de foto bij dit blog. De vraag is dan: Wat zie je? Wat denk je? Wat vind je er van? Volgens Microsoft zou de foto volautomatisch de volgende tags krijgen: man, lach, hond, weg, zonnig of woorden van gelijke strekking. Het is schrikken hoe accuraat dat is en hoezeer het een feitelijke beschrijving is van wat je ziet. Ik zou bij deze foto gelijk een oordeel over deze man hebben. Want zoals een vriendin het laatst passend zei “Een hond hoort op de grond”.

Ik ben het wel eens met die vriendin. Waarom weet ik eigenlijk niet. Ik heb ooit geleerd dat honden niet op schoot horen. Maar het hoe en wat ervan weet ik niet meer precies. Ik geloof dat het iets te maken had met de eventuele dominante positie van de hond, de plaats in de roedel. De vraag is of dit oordeel nog nodig is want als ik die foto zie, komt bij mij dus een oordeel op: “dit doe je niet met een hond”. Alleen de volgende keer als ik dat denk, zal ik terugdenken aan hoe ik er toe kwam om de hond op schoot te nemen.

We waren met onze hond Koda op vakantie. Koda sprong uit de auto en we gingen in een Frans havenstadje lopen. Alleen begon ze te hinken. Ze kon duidelijk niet op haar rechter voorpoot staan. Het was echt pijnlijk voor haar. Er zat niets in haar poot en we konden niets anders ontdekken. Waarschijnlijk was ze net verkeerd terecht gekomen bij het springen en was het niet ernstigs. Wat te doen? Wilden we nog iets van het stadje kunnen zien, leek het de beste oplossing om haar te dragen. Nou moet je weten dat Koda dat normaal niet zo’n goed idee vindt, maar dit keer stond zij het toe, ze had echt pijn. Daar liep (en zat) ik dan, met mijn mooie oordelen over mensen die honden dragen. Blijkbaar zijn er soms goede redenen om iets te doen, zoals je hond dragen, zonder dat anderen die kennen. En misschien moet ik dus maar eens een oordeel achterwege laten als ik niet het hele verhaal ken.

Dus heb ik een goed voornemen. Voortaan als ik merk dat er een oordeel bij mij boven komt, ga ik dit parkeren. Ik probeer te herkennen dat ik een oordeel heb en laat het gewoon even. En als het even kan, probeer ik te begrijpen wat ik zie. Ik kan dat het beste doen door te gaan praten met degene waar ik een mening over heb. Nu moet ik alleen nog een betere openingszin vinden dan die nu bij mij opkomt: ”Mag ik u vragen waarom u uw hond draagt?”. Ik geloof dat daar best al wel een oordeel in zit.

Altijd een oordeel hebben over een ander of een situatie zit er blijkbaar diep in. Maar het begint vaak al bij een oordeel over mijzelf. Als het mij nou lukt om eens niet te oordelen over mezelf, wie weet lukt het mij dan ook om eens niet meer zo te oordelen over anderen. Ik zal de volgende keer eens in gesprek gaan met mijzelf en met respect luisteren naar waarom ik doe wat ik doe. Wie weet wordt het leven dan nog leuker.

Ik ben Jan Monster, o.a. blogger bij Wat zegt Jan. In mijn blogs ben ik open en zoek ik de balans. Ze zijn o.a. geïnspireerd door mijn reis tot yogaleraar. Wil jij mijn zoektocht niet missen, volg dan de Wat zegt Jan-pagina’s op Instagram, Facebook, LinkedIn, Twitter en WordPress.com, Wil je een keer samen met mij kijken jouw oordelen (over jezelf en over anderen), dan kan je hier contact met me opnemen.