Ken je de volgende uitdrukking? Alles met “te” ervoor is niet goed, behalve tevredenheid. Tijdens de eerste lesdag van mijn yogaopleiding werd ik er weer eens op gewezen dat ik nog steeds een herstellende perfectionist ben. Dit kwam door de introductie van de term “Samtosha”. Dit betekent zoveel als tevredenheid of oefen met tevreden zijn. Ik kan tegenwoordig echt vaak accepteren dat wat is, is en dat ik op yogamat niet alles perfect kan doen. Toch is er soms op de achtergrond nog dat stemmetje dat fluistert dat het beter kan.

Ik voel mij rustig en gelukkig als ik tevreden ben met wat ik heb gedaan. Aanvaarden dat wat ik heb neergezet goed genoeg is, met alle afwijkingen van de – of moet ik zeggen mijn? – norm. Raar toch, dat wat goed voor mij voelt, toch zo lastig is om te doen. Ik neem je even mee op de lesdag.

Het is bewezen dat ons brein makkelijker afwijkingen registreert dan dingen die hetzelfde zijn. Dit schijnt iets uit de oertijd te zijn. Maar ja, daar leef ik niet in, dus hoe komt het dan dat ik mij aan iets erger? Aan de persoon die honderdtien rijdt in de linkerbaan, waar je honderddertig mag? Aan het feit dat mensen te laat komen? Aan de volle zaal? Aan mijn onvermogen om vooroverbuigingen goed te doen? Aan mijn constante geklets tijdens de lunch? Aan het mij niet kunnen afsluiten voor anderen tijdens een balansoefening? Aan dat ik slecht schakelend optrek? Aan dat ik tijdens een meditatie slechts momenten van stilte ken? En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Gelukkig zijn er ook veel dingen geweest waar ik blij van werd. Van het feit dat ik zowel op de heen- als terugweg filevrij heb kunnen rijden tussen Rotterdam en Bilthoven. Van de ontspannen sfeer op de lesdag, waar eigenlijk alles goed is. Van de docent die iedereen wist te betrekken bij de les. Van het gevoel dat ik lekkerder dan ooit de hoofd-kniehouding deed. Van het contact maken met mede-cursisten. Van het leren van de vragen van anderen – die misschien wel mijn vraag stelden. Van het muziek luisterend door het verkeer glijden. Van de tijd die ik nam om te mediteren en wat voor inzichten dat gaf. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Zowel mijn narrigheid als mijn gelukzaligheid liggen voor het grijpen. Ik kan blijkbaar kiezen waar ik mijn aandacht aan besteed. Niet al mijn negatieve gedachten verdwijnen. Ik kan wel deze flarden gewoon voorbij laten gaan, zonder ermee aan de slag te gaan. In plaats daarvan is het misschien net zo gemakkelijk om aan de leuke dingen extra gedachten te besteden.

Ik ben tevreden met mijn keuzes voor mijn yoga-opleiding, mijn houdingen op deze eerste lesdag en vooral dat tijdens de laatste ontspanning mooie inspirerende beelden zich manifesteerden. Dank je wel wereld, dat dit allemaal mogelijk is.

Ik ben Jan Monster, o.a. blogger bij Wat zegt Jan. In mijn blogs ben ik open en evenwichtig. Ik onderzoek wie ik ben en wat ik wil/kan veranderen. Wil jij mijn zoektocht niet missen, volg dan de Wat zegt Jan-pagina’s op WordPress.com, LinkedIn, Twitter, Instagram en Facebook. Wil je een keer met mij van gedachten wisselen of een afspraak maken voor een coaching, dan kan je hier contact met me opnemen.