Dat kan je niet maken.

Dat kan je niet maken.

Positiviteit maakt het leven leuker maar helaas zorgt het er niet voor dat je ook echt alles kan realiseren

In mijn vorige blog schreef ik dat ik werkte aan mijn herstel en ik mag dit inmiddels vanuit huis doen. Eén van de dingen die mij altijd al plezier gaf is lopen/wandelen. Gelukkig is dit voor mij ook een goede therapie en loop ik dan ook elke ochtend steeds wat verder door de wijk. Ik kom op mijn wandeltochtjes heel wat buurtbewoners tegen en die vragen zeer geïnteresseerd hoe het met mij gaat. Ik krijg vaak het compliment dat ik zo positief met de situatie omga. En soms wordt er toegevoegd “Als je maar positief blijft dan komt het allemaal goed”. Eerlijk gezegd weet ik niet zo goed wat ik hier mee moet.

Niet alles In het leven is maakbaarMijn aarzeling met dit positivisme ligt in het feit dat ik het gevoel heb dat ik niet alles van mijn herstel in de hand heb. De artsen zeggen dat je na ongeveer een jaar weet hoe je ervoor zult staan en wat de zogenaamde restschade zal zijn. Kortom ik kan heel erg mijn best doen met revalideren en trainen en ik kan positief zijn wat ik wil maar er zullen straks dingen niet 100% teruggekomen zijn. Wat, hoe en wanneer weten zowel de artsen als ik niet. Maar van één ding kan ik uitgaan: er zullen dingen zijn die ik straks niet meer kan als voorheen.

Zonder positieve intentie is iets moois bereiken lastig

Iemand zei het anders tegen mij: Het is goed dat jij zo ambitieus bent en dat je ambitieuze doelen hebt. Die doelen helpen je met focus en doorzettingsvermogen om te trainen om zoveel mogelijk van je oude functies terug te krijgen. Met die intentie heb je een doel dat op een bepaalde afstand ligt en delen van die afstand zijn maakbaar en andere delen zijn niet maakbaar. Je kan eigenlijk alleen maar werken aan het maakbare deel want hoe je ook wil en hoe positief je ook bent aan het niet-maakbare deel valt niets te veranderen.

Ik kan alleen maar werken aan dat wat voor mij ligtAangezien ik niet weet wat wel of niet maakbaar is, is het lastig om met dit onderscheid iets te doen. Ik kan alleen maar oefenen, oefenen, oefenen en doelen stellen en proberen die te bereiken. Bovendien kan ik alleen maar werken aan de dingen die ik tegenkom op mijn pad, iets anders is er niet voor mij. Ik kan niet werken aan dingen die ik nu nog niet ken of weet, die moet ik laten liggen voor wanneer deze wel bekend worden.

Ik kan het op dit moment nog nietAlles wat ik tegenkom kan ik positief aanpakken en dan merk ik op dat moment vanzelf wat maakbaar is en wat niet. Op zo’n moment helpt een positieve instelling mij. Het geeft mij kracht, optimisme en doorzettingsvermogen, want ik kan het nu nog niet, maar straks misschien wel. Dit maakt dat ik maximaal kan werken aan mijn herstel. Als ik kijk naar andere revalidanten die het wat pessimistischer benaderen, zie ik dat zij hun oefeningen met wat minder kracht en ausdauer doen en dat helpt hen dan ook minder bij het herstel.

Ik kies er niet voor om mij positief of negatief te voelen.Let wel, het is volgens mij geen bewuste keuze of je je positief of negatief voelt. Er zijn momenten dat ik me verdrietig, somber of zwaarmoedig voel, niet zo vaak maar dit soort momenten komen voor en ik kan op zo’n moment niet anders dan mij zo voelen. Anders gezegd ik zal juist echt het moeten voelen. Ik kan en mag mijn negatieve gevoelens niet ontkennen. Ik moet er gewoonweg mee omgaan. Maar laat ik duidelijk zijn. Ik kies er niet voor om mijzelf niet positief te voelen en waarschijnlijk doen anderen dat dus ook niet.

Moedig de ander aan en laat ruimte voor falenAls ik ervoor kon kiezen zou ik altijd optimistisch zijn en zou alles wat ik wil maakbaar zijn, maar helaas is niet alles maakbaar en ben ik niet elk moment 100% positief. Dus als iemand zegt dat alles mogelijk is als je maar positief bent dan vind ik dat moeilijk omdat ik ook wel eens negatief moet kunnen zijn en moet accepteren dat ik nou eenmaal niet alles kan maken. De werkelijkheid is nou eenmaal hoe die is, hoe graag ik het ook anders zou willen hebben, wat is is.

Denken in termen van pessimisme of optimisme is te simpel. De uitdaging is om de werkelijkheid te zien zoals ze is. – Thich Nhat Hanh (eigen vertaling uit “The Miracle of Mindfulness: An Introduction to the Practice of Meditation”)

Thich Nhat Hanh (eigen vertaling uit “The Miracle of Mindfulness: An Introduction to the Practice of Meditation”)

Ik ben Jan Monster, o.a. blogger en coach bij Wat zegt Jan. Wil je verder praten over dit blog, dan kan je hier contact met me opnemen. Wil jij mijn zoektocht naar mijzelf niet missen, volg dan de Wat zegt Jan-pagina’s op Instagram, Facebook, LinkedIn, Twitter en WordPress.com.

Een gedachte over “Dat kan je niet maken.

  1. Ik geloof er heilig in dat je positieve emoties hebt om op te laden, energie op te bouwen en te kunnen genieten. En dat de negatieve emoties er mogen zijn om je dingen te leren, te helpen groeien én je dankbaar te maken voor alle mooie momenten om je heen (maar ik ben af en toe echt een spirituele theemuts, haha). Hoe dan ook, allebei de kanten horen bij het leven. Ik wens je heel veel sterkte en warmte en energie toe, zodat je snel jezelf weer beter voelt. Je komt nooit uit een helingsproces zoals je erin ging, maar dat hoeft niet per se slecht te zijn.

    Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.