Als je kijkt in de mist dan zie je maar een klein stukje van je omgeving. Hoe verder je probeert te kijken hoe minder je ziet. Toen ik laatst op een mistig duin zat bedacht ik me dat dit een mooi symbool is voor ons leven. Waar we nu zijn zien we helder, wat morgen of over een week gaat gebeuren kunnen we ook nog zien, maar zodra we in maanden en jaren gaan denken dan wordt het een stuk lastiger om met zekerheid te zeggen wat er dan gaat gebeuren.
Van die onzekerheid kan je angstig worden, want er is veel onbekend. Of je kan er gelaten van worden, want je weet toch niet wat er gaat gebeuren. Dat gevoel van onzekerheid lijkt groter te worden naar mate je ouder wordt. Als tiener of twintiger wist ik ook niet wat er ging gebeuren. Maar ik dacht dat ik wel wist wat er ging gebeuren en als ik al toegaf dat ik het niet wist, dan dacht ik met enig bravoure dat ik alles wat er op mij af zou komen wel aan zou kunnen. Het liep anders.
Aan het eind van je middelbare schooltijd moet je een keuze maken welke vervolgopleiding je gaat doen. Ik koos politicologie. Ik was erg politiek geëngageerd en dacht dat ik door deze studie mensen zou leren begrijpen en daarmee ook hoe je politieke invloed zou kunnen hebben. De vooruitzichten op een baan waren met deze studie beneden gemiddeld, maar dat gaf niet want ik ging toch niet met het gemiddelde mee. Ik ging slagen. En ik ben geslaagd. Een heerlijke studietijd waar ik veel over statistiek en onderzoek heb geleerd. Alleen tegen het einde van de studie wist ik één ding zeker. De politiek zou het niet worden.
De jeugdwerkloosheid was destijds best hoog en banen lagen niet voor het oprapen. Maar ik was ervan overtuigd dat ik toch gewoon een baan als onderzoeker zou gaan vinden. Alleen totdat ik die had gevonden moest er wel brood op de plank komen, dus nam ik een uitzendbaantje bij een vermogensbeheerder. Ik had de naam van het bedrijf in reclames op TV gezien, dus dat zou vast leuk worden voor die paar weken. En dat was het inderdaad. Nu meer dan vijfentwintig jaar later werk ik er nog steeds met veel plezier.
Wie had dat kunnen bedenken? Ik heb geluk gehad. Natuurlijk. Veel zelfs. Maar één ding heb ik echt zelf gedaan en dat is omgaan met constant veranderende omstandigheden. Een mooie term daarvoor is ‘jobcraften’. Ik heb de functies mogen (!) invullen op de manier die bij mij paste. Hierdoor heb ik zoveel verschillende dingen gedaan, die mij toch allemaal op een of andere manier bevielen. Dat kwam misschien door een constante factor: ik met mijn scherpe analytische geest en mijn drijfveer om van alles naar buiten te brengen.
Ik denk dat ik mijzelf goed heb kunnen leren kennen door te kijken naar hoe ik ben omgegaan met alles wat in mijn leven is gebeurd. Dit kan alleen als je eerlijk bent naar jezelf over je sterktes, zwaktes, verlangens, aversies, mooie en lelijke kanten. Eigenlijk is het heel makkelijk om zowel je positieve als negatieve kanten te zien. Elke plus heeft namelijk automatisch een min. Je bent bijvoorbeeld scherp. Dat is makkelijk als je iets wil fileren, maar het snijdt dan ook wel eens waar het onbedoeld pijn doet. In het scherp zijn zit geen goed of kwaad, er zitten gewoon twee kanten aan.
Ik ben inmiddels niet zo groen meer en weet zelfs waar abraham de mosterd haalt. Ik kan uit ervaring vertellen dat hoe meer ik van iets weet, hoe meer ik zie dat er nog veel te onderzoeken is. Het pad wat voor mij ligt kan soms helder lijken, maar dat blijkt het vaker toch niet te zijn. Ik vind dat jammer. Ik zou het graag allemaal onder controle hebben. Maar als ik terugkijk op mijn leven tot nu toe dan weet ik dat ook al komen mijn plannen niet uit, er vaak toch iets moois uitgekomen is. Misschien had mijn twintigjarige ik dus wel gelijk – alles wat er op mij afkomt, kan ik aan. Er is wel een verschil, ik denk niet te weten wat er op mij af gaat komen. Dat is en blijft mistig.
Ik ben Jan Monster, o.a. blogger en coach bij Wat zegt Jan. Wil je verder praten over dit blog, dan kan je hier contact met me opnemen. Wil jij mijn zoektocht naar mijzelf niet missen, volg dan de Wat zegt Jan-pagina’s op Instagram, Facebook, LinkedIn, Twitter en WordPress.com.